10-01-2024 JOURE – Veengebieden hebben meer last van verdroging dan verwacht. Na lange periodes van droogte kan veen niet of nauwelijks nog koolstof opslaan. Een grotere biodiversiteit doet bovendien weinig om veen weerbaarder te maken tegen verdroging. Dat is de conclusie uit een groot onderzoek.
Veen is een enorme kluis voor koolstof: per vierkante meter slaat het meer CO2 op dan elk ander ecosysteem in de wereld. De veengebieden in Nederland spelen een belangrijke rol in de strijd tegen klimaatverandering. Maar het veen staat onder druk en is ontzettend gevoelig voor de droge zomers die ontstaan door klimaatverandering.
De onderzoekers hebben in het laboratorium eerst grote stukken veen onder gecontroleerde omstandigheden goed vochtig gemaakt over een langere periode. Vervolgens hebben ze het langzaam uitgedroogd. De ene helft van het veen kreeg te maken met milde droogte, waarbij de waterstand ongeveer 5 centimeter lager stond dan het veen zelf. De andere helft had extreme droogte, waarbij het water 20 centimeter lager stond. Dat is vergelijkbaar met een periode van 3 weken geen regen – iets wat de laatste jaren ook in Nederland regelmatig voorkomt.
Uit de experimenten bleek dat veen met milde droogte nog redelijk wat koolstof opneemt, maar bij extreme droogte kon het veen nauwelijks nog koolstof opslaan. Bij een langere periode van verdroging stoot het veen de koolstof bovendien weer uit. Werken aan een grotere biodiversiteit haalt bij veenland ook weinig uit tegen verdroging. De verschillende mossoorten die de onderzoekers hebben getest in de veenopstellingen doen weinig tot niets om verdroging tegen te gaan. Biodiversiteit is wel van belang voor het opslaan van koolstof, maar in de strijd tegen verdroging blijkt een andere aanpak nodig.